Στο τέλος αυτής της διαδρομής δεν θα αναγνωρίζεις τον εαυτό σου και αυτό στο υπόσχομαι.
Τα μαλλιά σου θα έχουν μακρύνει ή κοντύνει, θα έχεις χάσει ή πάρει κιλά, τα ρούχα σου δεν θα σου κάνουν, το κοινωνικό σου status θα έχει πάει στα αζήτητα, το δέρμα σου θα έχει ασπρίσει και στον καθρέφτη κάθε πρωί θα βλέπεις έναν άλλο άνθρωπο.
Δεν θα γίνουμε φίλοι στο facebook, δεν θα κάνω like στις selfie σου και δεν θα βάλω “καρδούλες” στα stories σου. Δεν είναι αυτό που θέλεις από μένα.
Δεν θα είμαι ο ώμος να κλάψεις για να ξεσπάσεις, δεν θα σου λέω παραμύθια για παρηγόρια, δεν θα είμαι ο ιππότης σου.
Όταν θα έρχεσαι με χαμόγελο νίκης γιατί έλυσες την άσκηση θα σου λέω “Μπράβο!!” και θα σου δείχνω την επόμενη που πρέπει να λύσεις.
Τις περισσότερες φορές θα θέλεις να με χτυπήσεις και στον ύπνο σου θα μου πετάς βελάκια.
Η μεταμόρφωση σου θα είναι αργή και επίπονη, θα γίνει στη μοναξιά και την απομόνωση.
Στο τέλος αυτής της διαδρομής εγώ, σαν ένα μισό τελειωμένο παζλ, θα έχω χάσει και πάλι κομμάτια του εαυτού μου για να συμπληρώσω το δικό σου, ενώ εσύ (και έτσι πρέπει να γίνει) θα ανοίξεις τα φτερά σου για την επόμενη περιπέτεια.
Ξέρω ότι δεν θα είμαι στην “λίστα” του γάμου σου και ότι φευγαλέα στην ορκωμοσία σου θα τα θυμηθείς, αλλά αυτό δεν με πειράζει.
Μου φτάνει που είδα σε εσένα την “πεταλούδα” μέσα στην χρυσαλλίδα.
Πηγή: Απλά Φυσική
