Έχουν περάσει χρόνια από τότε, το 2011, δίδασκα Μαθηματικά σε ένα τμήμα της Στ Δημοτικού. Σε διάφορες συζητήσεις με τους μαθητές είχα διακρίνει ένα έντονα αρνητικό συναίσθημα για τους ανθρώπους από άλλες χώρες που ζούσαν στην Ελλάδα και ιδιαίτερα για τους «Πακιστανούς που καθαρίζουν τα τζάμια στα φανάρια».
Παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ο ρόλος μου ως δασκάλα των Μαθηματικών ήθελα να τους βοηθήσω να δουν την άλλη πλευρά του νομίσματος για αυτούς τους ανθρώπους. Έτσι σκέφτηκα να δημιουργήσω μια μαθηματική δραστηριότητα που θα τους έδινε την δυνατότητα να μάθουν ότι ακόμη και στο Πακιστάν γεννιούνται Νομπελίστες! Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το παράδειγμα του Πακιστανού φυσικού Αμπντούς Σαλάμ. Ταυτόχρονα συνδύασα το θέμα με τον μεγαλύτερο σύγχρονο Έλληνα μαθηματικό, τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή και φυσικά τον άνθρωπο που η λέξη ευφυΐα έχει ταυτιστεί με το όνομα του, τον Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Η δραστηριότητα ξεκινάει με τα λόγια του Νομπελίστα Αμπντούς Σαλάμ, γιο φτωχού εκπαιδευτικού, για τον δάσκαλο του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Στη συνέχεια ο Αϊνστάιν μιλάει για τον δικό του δάσκαλο… τον Έλληνα Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή. Καταλήγοντας οι μαθητές επιλύουν, χωρισμένοι σε ομάδες, τον περίφημο Γρίφο του Αϊνστάιν.
Θυμάμαι μέχρι σήμερα το ύφος ενός μαθητή, του Αλέξανδρου φανατικού κατά των «Πακιστανών στα φανάρια» να με κοιτάζει έκπληκτος όταν έμαθε ότι ο Σαλάμ ήταν Πακιστανός και είχε δημιουργήσει ολόκληρη σχολή Πακιστανών φυσικών, που διέπρεψαν ως ερευνητές στη Δύση. Όπως θυμάμαι και την απορία μιας μαθήτριας, της Δέσποινας πως γίνεται ο Αϊνστάιν να μην γνώριζε τόσο καλά Μαθηματικά ώστε να χρειάζεται να συνεργαστεί με ένα μαθηματικό και μάλιστα Έλληνα!
Καθώς οι ομάδες προσπαθούσαν να επιλύσουν τον Γρίφο του Αϊνστάιν ενας μαθητής, ο Κωνσταντίνος μου λέει:
- Κυρία αυτά δεν είναι Μαθηματικά, είναι Λογική!
- Κωνσταντίνε, μόλις ανακάλυψες την ουσία των Μαθηματικών, του απάντησα.
Τι αποκομίσαμε από αυτήν την διδακτική ώρα όλοι μας; Γνωρίσαμε τρεις μεγάλους επιστήμονες από την πλευρά τους ως δάσκαλοι. Αναρωτηθήκαμε πόσοι Αϊνστάιν χάνονται κάθε μέρα σε κάποια χωριά του Τρίτου Κόσμου, καθώς δεν έχουν την τύχη να αποκτήσουν, χάρη σε κάποιες εξαιρετικές συγκυρίες, πρόσβαση στην γνώση. Κατανοήσαμε ότι η επιστήμη δεν έχει φυλή. Και ήρθαμε σε επαφή με την Φύση της Επιστήμης των Μαθηματικών.
